(Pouczenie z 21 marca 1642 r.) Ksiądz Wincenty mówi z zapałem o korzyści z umiarkowania i dobrym rozcieńczaniu wina. Byłoby zmysłowością czynić inaczej i że Zgromadzenia dawałoby wielkie zgorszenie ze względu na nieporządek, który spowodował upijający się Misjonarz. Oby zostało to rozpoznane i żeby Bóg pozwolił nam strzec się tych błędów i aby pokazał nam, że są wielkie błędy w Zgromadzeniu

Tego samego dnia mówi z taką samą gwałtownością przeciw tym, którzy rozmawiali przy stole podczas czytania i powtarza wielokrotnie te słowa: Rozmawiać przy stole podczas czytania!, aż piętnaście czy dwadzieścia razy. Cóż! czy będzie – mówi – coś do naśladowania od tego Zgromadzenia? Wielu dobrych duchownych każe sobie czytać przy stole i słuchają z upragnieniem lektury, a my mimo to wpadamy w ten błąd i to w początkach Zgromadzenia! Ach! że te błędy są w początkach Zgromadzenia.

[*] Pouczenie 91. – 'Zbiór różnych zachęt’, str. 9; Coste, XI, str. 115-116. Tłumaczenie polskie: „. Tłumaczenie z francuskiego, „Konferencye i Przestrogi”, Kraków 1909, str. 9