Powtórzenie rozmyślania z 19 marca 1656 r. Ks. Wincenty kazał przeczytać na końcu rozmyślania porannego, w kościele, bullę jubileuszową przysłaną przez naszego Ojca Świętego Papieża Aleksandra VII, wraz z listem pasterskim Bpa du Saussay, biskupa nominowanego na biskupstwo w Toul i oficjała i wielkiego wikariusza Ks. Jego Eminencji kard. de Retz, arcybiskupa Paryża, w którym to liście pasterskim zostały wyliczone kościoły, które należy nawiedzić w tym mieści i na przedmieściu Paryża celem zyskania odpustu jubileuszowego.

I dlatego – powiedział następnie Ks. Wincenty – kierując słowo do Zgromadzenia, niektórzy ze wspomnianego Zgromadzenia mogliby znaleźć coś, żeby odpowiedzieć, czy wrogo patrzeć, że pośród tylu kościołów, w które będą kościołami stacyjnymi, kościół Saint-Lazare (św. Łazarza) w ogóle nie jest wymieniony, pomyślałem, Księża, żeby powiedzieć wam, żebyście nie uważali wcale tego za wrogie, że Ks. oficjał ze swej łaski przysłał, żeby to zaofiarować; ale, naradziwszy się z kilkoma starszymi ze Zgromadzenia, pomyśleliśmy, że jak Zgromadzenie nie powinno głosić kazań ani spowiadać w miastach, gdzie jest arcybiskupstwo, biskupstwo lub prezydium, jak tylko podczas misji i ze względu na księży ordynadnów i tych, którzy odprawiają rekolekcje, i że Zgromadzenie jest całe dla ubogich ludzi ze wsi, pomyśleliśmy, że należy raczej, byśmy wytłumaczyli to Ks. oficjałowi; i w tym celu Ks. Alméras poszedł spotkać się z nim, ze strony Zgromadzenia, aby podziękować mu za łaskę, którą mu uczynił i przedstawić mu racje, które miało samo Zgromadzenie, żeby wcale nie przyjmować stacji w naszym kościele. Te racje właśnie wam powiedziałem. Przyjęto to chętnie. I oto, Księża, to, co sprawiło, że nie mamy wcale tutaj stacji. Podziękujmy Bogu za łaskę, którą czyni wszystkim wiernym za pośrednictwem jubileuszu i postarajmy się, żebyśmy dobrze się usposobili, żeby go zyskać.

[*] Konferencja 149. – Rękopis powtórzeń rozmyślania, f° 39 v°.; P. Coste,XI, s. 332-333. Tłumaczenie polskie: „Konferencje i przestrogi św. Wincentego Tłumaczenie z francuskiego”, Kraków 1909, str. 158.